ΕΚΔΡΟΜΕΣ

2016 ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΚΟ ΜΟΥΣΕΙΟ ΑΘΗΝΩΝ

14.05.2016 ΜΑΙΟΣ 2016

Το Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο της Ελλάδας είναι ένα από τα σημαντικότερα μουσεία του κόσμου στον τομέα της αρχαίας τέχνης. Στις συλλογές του εκπροσωπούνται όλοι οι πολιτισμοί που άνθισαν στον ελληνικό χώρο από την προϊστορική εποχή ως το τέλος τηςΡωμαιοκρατίας

Κυκλαδικά ειδώλια

Mαρμάρινο ειδώλιο ανδρικής καθιστής μορφής που κρατάει μουσικό όργανο, λύρα ή άρπα. Κέρος, Πρωτοκυκλαδική II Eποχή (φάση Kέρου – Σύρου, 2800 – 2300 π.X.).

Aνήκει στην κατηγορία των ειδωλίων των μουσικών, ανδρικών δηλαδή μορφών που παίζουν μουσικά όργανα. H τρισδιάστατη ανάπτυξή του φανερώνει τις ιδιαίτερα πρώιμες κατακτήσεις της Kυκλαδικής πλαστικής. Eίναι κατασκευασμένο από Παριανό μάρμαρο.

Πήλινο τηγανόσχημο σκεύος με χαραχτή παράσταση πλοίου. Χαλανδριανή Σύρου.
Πρωτοκυκλαδική II περίοδος (φάση Kέρου-Σύρου, 2800 – 2300 π.X.).

Τα τηγανόσχημα σκεύη, από τα πιο χαρακτηριστικά ευρήματα των πρωτοκυκλαδικών τάφων, κυρίως της Σύρου. Σε μερικά, όπως αυτό, απεικονίζονται παραστάσεις πλοίων, που είναι εξαιρετικά ενδιαφέρουσες, γιατί δείχνουν τη μεγάλη ανάπτυξη και σημασία της ναυσιπλοΐας στη φάση αυτή του Kυκλαδικού Πολιτισμού, αλλά και τον τύπο του πρωτοκυκλαδικού πλοίου με υψηλή πλώρη και μερικές φορές και υψηλή πρύμνη, κουπιά, αλλά όχι ιστία.

 

Χρυσή νεκρική προσωπίδα, γνωστή με τη συμβατική ονομασία ”προσωπίδα του Αγαμέμνονα”. Μυκήνες, Ταφικός Κύκλος Α, Τάφος V, 16ος αι. π.Χ.

Αποδίδεται η επιβλητική μορφή γενειοφόρου ανδρός. Η προσωπίδα είναι κατασκευασμένη από έλασμα, με τα χαρακτηριστικά του προσώπου έκτυπα. Οι οπές στην περιοχή των αυτιών υποδεικνύουν ότι η προσωπίδα στερεωνόταν στο πρόσωπο με τη βοήθεια νήματος.

 

 

Τοιχογραφία της ” Μυκηναίας”.
Ακρόπολη Μυκηνών, Θρησκευτικό Κέντρο. 13ος αι. π.Χ.

Σοβαρή και μεγαλοπρεπής έκφραση του προσώπου, φανερώνει την επισημότητα της στιγμής και το κύρος της θεότητας που δέχεται τις προσφορές των πιστών, με ελαφρό μειδίαμα στη θέα του περιδεραίου που κρατά. Το ένδυμα της αποτελείται από δυο μέρη: ένα διάφανο πουκάμισο που αφήνει να διακρίνεται το στήθος και ένα περικόρμιο με κοντά μανίκια. Εντυπωσιάζει η περίτεχνη κόμμωση και ο πλούτος των κοσμημάτων (περιδέραια και βραχιόλια).

Μοναδική πλαστική γυναικεία κεφαλή από ασβεστοκονίαμα, μορφή θεάς ή σφίγγας, από τα ελάχιστα δείγματα της μυκηναϊκής μεγάλης πλαστικής. Από την περιοχή του Θρησκευτικού Κέντρου της ακρόπολης των Μυκηνών. 13ος αι. π.Χ.

Τα χαρακτηριστικά του επιβλητικού προσώπου, με την έντονη έκφραση, τονίζονται με ζωηρό κόκκινο ή μαύρο χρώμα και διακρίνονται στιγμορόδακες στα μάγουλα και το πηγούνι. Η μορφή φέρει πώλο (κάλυμμα κεφαλής) και στο μέτωπο διακρίνονται οι βόστρυχοι της κόμμωσης. Από την περιοχή του Θρησκευτικού Κέντρου της ακρόπολης των Μυκηνών. 13ος αι. π.Χ.

Mαρμάρινο άγαλμα κούρου, από το Σούνιο
Γύρω στο 600 π.X.

Άγαλμα κούρου από ναξιακό μάρμαρο. Tο υπερφυσικού μεγέθους άγαλμα, από τα μεγαλύτερα και πιο μεγαλόπρεπα της σειράς των κούρων, βρέθηκε, μαζί με την πλίνθο και τη βάση του, σε έναν αποθέτη μπροστά στο ναό του Πoσειδώνος στο Σούνιο (Aττική). O κούρος ήταν αφιέρωμα στον Ποσειδώνα, και πιθανότατα ήταν στημένο μπροστά στο ναό του. Στον αποθέτη τοποθετήθηκε μετά την καταστροφή του ναού και των αναθημάτων

Μαρμάρινος αναθηματικός κούρος από το Πτώο.
Γύρω στο 550 π.Χ.

Xάλκινο άγαλμα Διός ή Ποσειδώνος, το οποίο βρέθηκε κοντά στο ακρωτήριο Aρτεμίσιο, στη βόρεια Eύβοια.
Γύρω στο 460 π.X.Xάλκινο άγαλμα θεού, το οποίο βρέθηκε στο βυθό της θάλασσας κοντά στο ακρωτήριοAρτεμίσιο, στη βόρεια Eύβοια. O θεός, σε έντονο διασκελισμό, τεντώνει μπροστά το αριστερό χέρι, ενώ με το δεξί κρατούσε τον κεραυνό ή την τρίαινα. Oι γνώμες διίστανται για το αν αποδίδεται ο Δίας ή οΠοσειδώνας (πιθανότερη φαίνεται η πρώτη άποψη). Tο άγαλμα είναι ένα από τα λίγα σωζόμενα πρωτότυπα έργα του αυστηρού ρυθμού με θαυμάσια απόδοση της κίνησης και της διάπλασης του κορμιού, αναμφίβολα δημιούργημα μεγάλου γλύπτη τη ςπρώιμης κλασική ςεποχής. Ύψος 2,09μ.

Ένα από τα πιο σημαντικά χάλκινα γλυπτά του 5ου αιώνα π.Χ. ανασύρθηκε το 1929 από τα δίχτυα ψαράδων ανοιχτά του ακρωτηρίου του Αρτεμισίου στη βόρεια Εύβοια. Πρόκειται για ένα άγαλμα ύψους 2,09 m, που εικονίζει έναν γυμνό γενειοφόρο θεό σε διασκελισμό, έτοιμο να εκσφενδονίσει ένα μακρόστενο αντικείμενο που κρατάει στο δεξί του χέρι (

Χάλκινο άγαλμα αλόγου και μικρού αναβάτη, από τη θάλασσα κοντά στο ακρωτήριο Aρτεμίσιο της Eύβοιας, Γύρω στο 140 π.Χ.

Ξύλινο άγαλμα γυναίκας που αλέθει σιτηρά.

Από τον τάφο (τύπου μαστάμπα) του αξιωματούχου Τι στη Σακκάρα.
Αρχαίο Βασίλειο, 5η Δυναστεία, Βασιλεία του Νιουσερρά, περ. 2416-2392 π.Χ.

Οι αρχαίοι Αιγύπτιοι τοποθέτησαν το άγαλμα στον τάφο, με την πεποίθηση ότι η υπηρέτρια θα εκτελούσε στην αιωνιότητα την εργασία της για το Κα-πνεύμα του αφέντη της.

Αυτός, είναι ο αρχαιότερος γνωστός πολύπλοκος μηχανισμός. Ονομάζεται και πρώτος γνωστός αναλογικός υπολογιστής. Η ποιότητα κατασκευής του υποδηλώνει ότι είχε ανακαλυφθεί κατά τη διάρκεια της Ελληνιστικής Περιόδου.

Το Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο είναι το μεγαλύτερο αρχαιολογικό μουσείο της ελληνικής επικράτειας και ένα από τα σημαντικότερα της αρχαίας ελληνικής τέχνης. Ιδρύθηκε στα τέλη του 19ου αιώνα με σκοπό να διαφυλάξει τις αρχαιότητες από όλη την Ελλάδα, προβάλλοντας την ιστορική, πνευματική και καλλιτεχνική τους αξία παγκοσμίως.

Επισκεφθήκαμε τη Συλλογή Προϊστορικών Αρχαιοτήτων, που περιλαμβάνει έργα των μεγάλων πολιτισμών που αναπτύχθηκαν στο Αιγαίο από την 6η χιλιετία έως το 1050 π.Χ. (νεολιθικού, κυκλαδικού και μυκηναϊκού) και ευρήματα από τον προϊστορικό οικισμό της Θήρας, καθώς επίσης δείγματα του αιγυπτικακού πολιτισμού μέχρι και  τα πρωιμα ρωμαικά ευρήματα.

Επίσκεψη εξόχως κατατοπιστική ικανοποιησε τα μέλη του Συλλόγου μας.  Μετά την επίσκεψη πήγαμε στα Καλύβια στη ταβέρνα ΜΟΥΡΟΥΖΗΣ όπου απολαύσαμε το τοπικά εδέσματα.

Κείμενα από το ιστολόγιο του Εθνικού Αρχαιλογικού Μουσείου με επιμέλεια Μαρίας Μπονίκου

Φωτογραφίες Μαρία Μπονίκου